We kunnen er niet meer omheen: het corona-virus heeft ons in de ban. Niet alleen ik maar vrijwel iedereen wordt dagelijks met (de gevolgen van) het virus geconfronteerd. Geannuleerde vluchten en vakanties (tot snel Schotland), geen klassikaal onderwijs (mijn opleiding NLP wordt verschoven), minimaal sociaal contact en ga zo maar verder. Ik hoor boze en angstige geluiden maar gelukkig zie en voel ik ook veel liefde en samenhorigheid om mij heen.

Degenen die mij al lang volgen, weten dat ik groot fan ben van James Morrison. Toen al en nu nog steeds. Ik heb talloze blogs over hem en zijn concerten geschreven. Toch staat hij op een gedeelde eerste plaats met een andere artiest. Iemand die totaal niet in hetzelfde repertoire valt. Iemand wiens muziek ik tot op het bot voel. Iemand die helaas niet meer bij ons is. Mag ik jullie voorstellen aan mijn andere muzikale held: Avicii.

Toen ik 28 was, besloot ik om een bucket list te maken met 30 dingen die ik wilde doen voordat ik 30 werd. Helaas is het mij niet gelukt om alles “op tijd” af te vinken. Misschien was 2 jaar ook iets te kort daarvoor. Daarom neem ik nu iets ruimer de tijd. Nog steeds dezelfde bucket list, alleen nu gun ik mezelf 5 jaar de tijd.

Op 26 november 2019 was het zo ver: ik werd 30 jaar. Hoewel ik er graag luchtig over wilde denken, was dat in realiteit niet zo. Ik zat in de aanloop naar mijn 30e verjaardag niet lekker in mijn vel doordat ik overspoeld werd door gedachtes over het leven. Over míjn leven.