Een kot? Check!

Allemaal leuk en aardig zo’n Master in Antwerpen maar ik moet natuurlijk ook nog een woonplek zien te vinden. Wil ik een appartementje? Een studio? Of toch een kamer? Hmmm, ik weet het niet. Dus wat doe je dan? Dan reageer je gewoon op alles wat lost en vast zit in de hoop dat de perfecte woonruimte er tussen zit. Een paar weken terug was ik al een dag naar Antwerpen geweest en had ik die hele dag volgepland met bezichtigen, maar hét zat er helaas nog niet tussen. Vol goede moed ging ik vorige week maandag weer op pad.

De dag begon héérlijk. Toen ik in Eindhoven aankwam, reden er geen treinen naar Tilburg dus moest ik met de bus. Eenmaal te laat in Tilburg te zijn aangekomen, stapte ik in de vertraagde trein richting Breda en kwam ik tot de conclusie dat ik voor al mijn afspraken te laat zou zijn. Maar het ergste was nog: ik zou geen tijd hebben om een koffie te drinken (laat staan te halen) bij Starbucks. Balend als een stekker stapte ik in een te warme en volle trein richting Antwerpen en was ik inderdaad veel later dan gepland bij mijn eerste afspraak.

Nou, dat was niet veel soeps. Evenals de andere drie bezichtigen. Maar ik had er nog één op de planning staan. Eentje die eigenlijk buiten mijn budget was en die last minute was ingepland maar die er zo mooi op de foto’s uitzag. Eigenlijk te mooi om waar te zijn. En dat was het ook.. Want het was gewoon nog vele malen mooier (echt geen grapje)! Een ontzettend mooi huis met een strak en modern design en een kamer waar je u tegen zegt. Ik was meteen verkocht. Jammer dat ‘ie zo duur was. Enigszins teleurgesteld liep ik weer weg en begon ik aan de helse reis terug naar Maastricht.

Wie had op dat moment ooit gedacht dat ik alsnog op vijf september de sleutel van deze prachtige woonplek in ontvangst mag nemen. Ik niet! Maar het gaat dus wel gebeuren! Of ik blij ben? HELL YEAH!